مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:21482 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

منظور از شناخت خود در خودشناسي چيست آيا بدون استاد و مرشد ممكن است؟
خودشناسي ارزشمندترين شناخت ها و رساننده به خداشناسي است. در روايتي از اميرالمومنين(ع) آمده است كه فرمود: {Hمعرفة النفس انفع المعارف H}. اكنون در اين زمينه به دو نوع مطالعه نياز است: {Tالف) مطالعه علمي:T} درباره خودشناسي نوعي و به تعبير ديگر «انسان شناسي» (اومانولوژي) است. بهترين سخن در اين رابطه را در قرآن مجيد و سپس در كلمات و احاديث پيشوايان مكتب مي توان يافت. براي آگاهي بيشتر در اين زمينه ر . ك : 1- انسان و ايمان شهيد مطهري 2- انسان در قرآن شهيد مطهري 3- خودشناسي براي خداشناسي محمد تقي مصباح يزدي 4- جامع السعادات مولي مهدي نراقي 5- محاسبة النفس سيد بن طاووس {Tب) مطالعه عيني:T} يعني تفكّر و تامل در وجود خويشتن، شناخت معايب و محاسبه نفس خويش. يقيناً هر چه آدمي بيشتر در خود فرو رود و به اخلاق و كردار خود بينديشد، بيشتر خود را خواهد شناخت. در اين رابطه انسان چون طبيبي حاذق بايد بيماري هاي نفس خويش را دريابد و با مهارت و جديت به درمان آن بپردازد. اين گونه خودشناسي اساسي ترين ركن خودسازي و عروج به مقامات بلند معنوي است؛ زيرا كسي كه فاقد آن باشد عمري را در غفلت و بي خبري سپري خواهد كرد و چه بسا عمري با ملكات رذيله زندگي كند وبه سراي آخرت بشتابد بدون آن كه ره توشه اي به همراه داشته باشد. در اين رابطه كتاب هاي اخلاقي تا حدود زيادي مي تواند راهنماي انسان باشد. هم چنين ر . ك : 1- چهل حديث امام خميني 2- المراقبات ميرزا جواد ملكي تبريزي 3- پرواز در ملكوت امام خميني

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.